خاطرات من و بچه ها

برای پسرم

سلام به پسر گلم امروز که این متن رو برات مینویسم تو ۵۰ روزه شدی این روزها که تقریباً شیرخشک خورشدی  روزهایی با دل دردهای شبانه برای تو میگذره البته تازه لبخندهای شیرینت شروع شده بی دلیل و با دلیل لبخند می زنی. امروز که خنده با صدا داشتی. زیبای من روز به روز بزرگتر شدن تو رو منو پدرت می بینیم از خدا آرزوی سلامتی و موفقیت برای تو داریم. الان که این متن رو مینویسم تو بغل منی و درخواست شیر می کنی من میرم برات شیر بیارم جانم
3 دی 1398

مژده مژده

با عرض پوزش از ایکنه دیر تونستم بیام و بنویسم . خیلی اتفاق ها و لحظات خوب افتاد . دوازدهم ابانآبان شب بود که طبق توصیه دکترم که هر یه روز در میان برو nst کن اما من هر هفته میرفتم😬 به بیمارستان رفتم و نوار قلب از جنین گرفتن تا دو بار نوار گرفتن و اخرش گفتن انقباض داری و با کمال ناباوری در ۳۷ هفته و ۶ روزگیروزگیروزنی منو برای زایمان بستری کردن. منم حالا استرس فراوان بدون هیچ وسیله ای حتی ساک بچه رو اماده نکرده بودم .به مامانم زنگ زدم و با گریه بهشون خبر دادم . خلاصه اینکه ساعت ۱۲ شب رفتم اتاق عمل . از اتاق عمل بگم براتون. بی حسی اپیدورال شدم خیلی استرس داشتم عمل که شروع شد بخاطر شغل خودم که تو اتاق عمل یه مدتی بودم  تک تک کارهایی که انجام ...
1 آذر 1398

هفته دیگه این موقع

سلام. با همسر تصمیم گرفتیم  هفته دیکه سه شنبه چهاردهم آبان بریم و برای زایمان بستری بشم . الان داشتم به این فکر میکردم که اگه بیمارستان منو بستری کنه هفته دیگه این موقع انشالله در حال شیر دادن آریا جون هستم . در کنار استرس هام از اتاق عمل و دردهاش، بی صبرانه منتظر دیدن روی ماه پسرم هستم.
8 آبان 1398

تمام این روزها ساعاتی بسیار شیرین و تقریباً با مشکلات همراه با بارداری میگذره. به این فکر می کنم که تقریباً تا دو هفته دیگه انشاالله زایمان می کنم و همه این روزها تبدیل به خاطره میشه مدام به لحظاتی که برای اولین بار پسرم را قراره بغل کنم و حتی شیر بدم فکر می کنم انشاالله بدون هیچ مشکل و صحیح و سالم به دنیا بیاد البته استرس اتاق عمل و بعد از زایمان هم وجود داره اما وقتی به بغل کردن و در آغوش کشیدن پسر گلم فکر می کنم همه این ها از یادم میره راستی من و همسرم معتقدیم پسر گلم یک پسر خوش شانس خوش قدم خواهد بود تا الان هم همین و ثابت کرده
4 آبان 1398

😍

امروز ۳۵ هفته و ۶ روز از بارداری من میگذره تقریباً یک ماه پیش بود که در سی و دو هفتگی بستری شدم با خودم فکر می کردم واقعاً میشه مرخص بشم و به ۳۶ هفتگی برسم روزهای پر استرسی بود الان واقعاً خوشحالم از این که به یاری خدا روزهای سخت گذشت و هر لحظه به تولد پسر عزیزم نزدیک تر میشیم همسر جان دیگه طاقت نداره و به نظر خودش میگه باید ۲ هفته دیگه برای سزارین بریم اما ما تا ۲۰ آبان شاالله باید صبر کنیم پسر عزیزم بی صبرانه منتظره تولدت هستم
27 مهر 1398

این روزها

فصل جدیدی از زندگی ما این روزها برقراره من  در روزهای استراحت در منزل و محیا هر روز به مدرسه و همسر جان بعد از انتقالی در شهر خودمون به سر کار می ره. من در این ساعت همیشه سر کار بودم اما الان بدرقه کننده بقیه هستم. تا یک ماه دیگر انشالله عضو جدید خانواده که اضافه شد فصل جدید دوباره باز میشود و روزهای جدید،تجربه جدید ایجاد می شود به امید آن روز ها...
17 مهر 1398

پسر عزیزم نازنینم دوست دارم به موقع در آغوشم باشی انشاالله مثل خواهرت محیا انسانی راستگو باهوش مهربان و انسان دوست باشیم گل مادر بی صبرانه منتظر دیدنت هستم اما دوست دارم به موقع و صحیح و سالم در کنارم باشی. خدایا خودت به ما کمک کن همیشه کنارم بودی این بار هم کنارم باش
7 مهر 1398